Η σχέση του ανθρώπου με τα ζώα στη σύγχρονη εποχή. Σκέψεις και προβληματισμοί

Το θέμα επιμελήθηκε η μαθήτρια της ομάδας Περιβαλλοντικής Αγωγής, Τζημαγιώργη Αναστασία, του τμήματος Β4

Στις μέρες μας πολύς λόγος γίνεται για τη σχέση του ανθρώπου με τα ζώα. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ειδικά στην Ευρώπη αλλά και στη χώρα μας έχει γίνει «της μόδας» η απόκτηση ενός κατοικίδιου για την ικανοποίηση και τη χαρά ενός μικρού παιδιού, τη συναισθηματική κάλυψη ενός ενήλικα που τυχόν αντιμετωπίζει ψυχολογικά προβλήματα και τη γενικότερη χαρά που μπορεί να προκαλέσει η παρουσία ενός κατοικίδιου στην οικογένεια. Δυστυχώς, όμως, συχνά κάποιοι ξεχνούν ότι η αγορά-υιοθεσία ενός ζώου δημιουργεί ταυτόχρονα και υποχρεώσεις, που όποιος μπαίνει σ’ αυτήν τη διαδικασία οφείλει να εκπληρώνει. Πριν συνεχίσουμε, στο σημείο αυτό είναι αναγκαίο να κάνουμε μια γενικότερη τοποθέτηση: Ένα μέγα ζήτημα που προκύπτει στις μέρες μας και οφείλουμε όλοι να εξετάσουμε είναι το κατά πόσο η συμπεριφορά του ανθρώπου προς τα ζώα (είτε πρόκειται για άγρια είτε για οικόσιτα) είναι η αρμόζουσα. Δυστυχώς, οι αλλαγές που συμβαίνουν στην κοινωνία μας θα λέγαμε ότι δημιουργούν ένα είδος, ηθελημένης ή μη, εχθρότητας του ανθρώπου προς τα ζώα. Η χρησιμοποίηση διάφορων πειραματόζωων προς όφελος της επιστημονικής προόδου, προκειμένου να φτιαχτούν σκευάσματα ομορφιάς ή ιατρικά φάρμακα, στερείται ηθικής, ακόμα κι αν υπάρχει νομική κάλυψη για τέτοιες δραστηριότητες. Μέσω τέτοιων διαδικασιών πολλές εκατοντάδες ζώα οδηγούνται στο θάνατο καθημερινά. Ένα άλλο μεγάλο ζήτημα που συχνά πυκνά απασχολεί και τα ΜΜΕ ‒έως την επομένη ξεχνιέται‒ είναι οι μονομαχίες ζώων που οργανώνονται σε διάφορα μέρη της γης (κυνομαχίες, κοκορομαχίες κ.ά.). Προφανώς, κάποιοι, για να βγάλουν εύκολο χρήμα, υποβάλλουν τα ζώα σε αυτή την εξοντωτική διαδικασία. Τα ζώα αυτά συνήθως πεθαίνουν ή αποχωρούν με σοβαρά τραύματα, για να πεθάνουν κάποια επόμενη φορά. Εφόσον αυτή η πράξη κρίνεται ως παράνομη από όλες σχεδόν τις νομοθεσίες του κόσμου, είναι ίσως καιρός να αρχίσουν να το συλλαμβάνονται όλοι οι διοργανωτές τέτοιων παράνομων παιχνιδιών, που εξευτελίζουν τη φύση και υποβαθμίζουν τον άνθρωπο. Επιστρέφοντας τώρα στο θέμα που αναφέραμε στην αρχή του κειμένου μας, οφείλουμε να επισημάνουμε ότι, όταν κάποιος αγοράσει ένα κατοικίδιο και το «βαρεθεί», καλό θα ήταν να το δώσει σε ένα pet shop και όχι να το αφήσει ελεύθερο στο δρόμο, όπου μπορεί να πεθάνει από αυτοκίνητα, πείνα ή δίψα. Μάλιστα, έχει παρατηρηθεί και το φαινόμενο κάποιοι ασυνείδητοι άνθρωποι, χωρίς δισταγμό, να τυλίγουν μικρά ζωάκια (γατάκια, κουτάβια κτλ.) σε σακούλες μέχρι να πεθάνουν από ασφυξία και να τα πετούν στα σκουπίδια! Είναι ανάγκη να καταλάβουμε όλοι ότι τα ζώα δεν είναι απλώς ένα παιχνίδι που, όταν το βαρεθείς ή σε κουράσει, το παρατάς. Πρόκειται για έμβια όντα, όπως είμαστε και εμείς. Έχουν συναισθήματα, νιώθουν το φόβο και τον πόνο όπως κι εμείς. Έχουμε χρέος, λοιπόν, ως έλλογα όντα, όσοι πραγματικά αγαπάμε τη φύση και σεβόμαστε τα ζώα, να υποστηρίζουμε τις οργανώσεις που ενδιαφέρονται για την προστασία τους. Ακόμα πρέπει να αναφέρουμε στους αρμόδιους περιπτώσεις στις οποίες γινόμαστε μάρτυρες βάναυσης μεταχείρισης, βασανισμού ή εγκατάλειψης. Είναι ώρα να συνειδητοποιήσουμε ότι «οι φίλοι μας τα ζώα» χρειάζονται αγάπη και φροντίδα και όποιος δεν μπορεί, ας μην αναλαμβάνει μία τέτοια ευθύνη μόνο και μόνο για να ικανοποιήσει πρόσκαιρα τη ματαιοδοξία του. Μέσα από τα μάτια μίας μαθήτριας της Α' Γυμνασίου Γράφει η Δώρα Σωτηριανού http://city-mag.weebly.com/guest-list/guest-list