Η αντιλόπη σάιγκα απειλείται άμεσα με αφανισμό

Το θέμα επιμελήθηκαν οι μαθήτριες της ομάδας Περιβαλλοντικής Αγωγής, Ρουσσάκη Χρυσάνθη και Σαλπιγκτή Τάνια, του τμήματος Β2

Η αντιλόπη σάιγκα ή σάιγκα η ταταρική είναι είδος αντιλόπης το οποίο απειλείται άμεσα με αφανισμό. Αρχικά κατελάμβανε πολύ μεγάλη έκταση της ευρασιατικής στέπας από τους πρόποδες τωνΚαρπαθίων και του Καυκάσου, έως την Μογγολία και την περιοχή Τζουνγκαρία της Κίνας. Κατά την Πλειστόκαινο εποχήζούσε, επίσης, στην περιοχή της Βερίγγειας γέφυρας, την έκταση ξηράς που συνέδεε την βορειοανατολική Ασία με τηΒόρεια Αμερική. Στην αρχαία ελληνική γραμματεία ο Στράβωνας ανέφερε το ζώο ως Κόλος και το περιέγραψε ως ένα από τα χαρακτηριστικά ζώα της Σκυθίας. Σήμερα, οι πληθυσμοί της σάιγκας απαντούν κυρίως στη βορειοδυτική Ρωσία στις στέπες πριν τη Κασπία θάλασσα, και στις περιοχές Ουράλια, Ουστιούρτ , και Μπετμπάκ-Νταλά στο Καζακστάν. Ένα μέρος του πλυθησμού της περιοχής Ουστιούρτ μεταναστεύει προς τα νότια κατά την περίοδο του χειμώνα προς το Ουζμπεκιστάνκαι μερικές φορές και το Τουρκμενιστάν, έχοντας πλέον εκλείψει τελείως στην Κίνα και την νοτιοδυτική Μογγολία, ενώ στη βορειοδυτική Μογγολία υπάρχει ένα συγγενικό υποείδος[4] το οποίο ωστόσο έχει προταθεί σε κάποιες μελέτες πως πρόκειται όχι απλά για υποείδος αλλά για διαφορετικό είδος αντιλόπης Περιγραφή Το ύψος του ζώου κυμαίνεται στα 60 με 80 εκατοστά έως τον ώμο, και το βάρος του μεταξύ 21 και 51 κιλών. Τα αρσενικά διαθέτουν κέρατα και μεγαλύτερο σωματότυπο από τα θηλυκά. Η διάρκεια ζωής τους υπολογίζεται στα 6 έως 10 έτη, ενώ η περίοδος κύησης τους στις 140 ημέρες / 4,5 μήνες.[6] Το κύριο χαρακτηριστικό που κάνει το ζώο να ξεχωρίζει από τα υπόλοιπες οικογένειες και είδη αντιλόπης, είναι η ασυνήθιστα υπερμεγέθης μύτη του, η οποία μοιάζει με προβοσκίδα (sic). Κατά τις μεταναστεύσεις των θερμών καλοκαιρινών μηνών η σάιγκα χρησιμοποιεί τη μύτη της για να εξισορροπεί την θερμοκρασία του σώματος της (αποβολή θερμότητας με διαστολή των ρινικών αιμοφόρων αγγείων) ενώ, αντιστρόφως, κατά τους χειμερινούς μήνες θερμαίνει τον αέρα πριν μεταφερθεί στους πνεύμονες. Προσπάθειες διατήρησης Προστασία από λαθροκυνηγούς Τα κέρατα της αντιλόπης σάιγκα χρησιμοποιούνται στην παραδοσιακή Κινέζικη ιατρική, και αποτιμώνται εμπορικά στα 150 δολάρια ΗΠΑ. Η υψηλή ζήτηση για το συγκεκριμένο όργανο εξαφάνισε το είδος στην Κίνα, παρά το ότι η σάιγκα είναι προστατευόμενο είδος. Τον Νοέμβριο του 2010 το Καζακστάν επανέφερε σε ισχύ την απαγόρευση του κυνηγιού της σάιγκας, επεκτείνοντας την ως το 2021, σε μια προσπάθεια να επιτρέψει στους πληθυσμούς της να ανακάμψουν.[13] Τον Ιούνιο του 2014, οι Κινεζικές αρχές στα σύνορα με το Καζακστάν, κατέσχεσαν 66 κιβώτια τα οποία περιείχαν 2.351 κέρατα σάιγκας, αξίας 11 εκατομμυρίων δολαρίων.[14] Κατά την ίδια εποχή, το 2015, ο πρόεδρος της Διεθνούς Οργάνωσης Προστασίας της Σάιγκας (SCA), ανέφερε πως η αντιμετώπιση των λαθροκυνηγών πρέπει να αποτελέσει ζήτημα ύψιστης προτεραιότητας για τις κυβερνήσεις της Ρωσίας και του Καζακστάν.[7] Επιδημίες και φυσικά αίτια Κατά τον Μάιο του 2015, καταγράφηκε ένας ασυνήθιστα μεγάλος αριθμός νεκρών ατόμων. Τα ζώα πέθαναν από μια μυστηριώδη επιζωοτική ασθένεια, η οποία πιθανώς να ήτανπαστερέλλωση. Η θνησιμότητα υπολογίστηκε στο 100% των πληθυσμών που μολύνθηκαν, με εκτιμώμενο ποσοστό 40% (περίπου 120.000, το 1/3 του παγκόσμιου πλυθησμού)[18][19][20] να έχει πεθάνει έως τον Μάιο του 2015,[21] από ένα αρχικό σύνολο 250.000 στην ευρύτερη περιοχή.[22]Μια άλλη θεωρία σχετικά με την ασθένεια είναι πως, πιθανόν, ήταν οξύς προστομαχικός τυμπανισμός καθώς, συμπτώματα όπως φούσκωμα, αφροί στο στόμα και διάρροια παρατηρήθηκαν στα νεκρά ζώα.[23] Σύμφωνα με την υπόθεση αυτή, η ασθένεια επήλθε ως αποτέλεσμα κατανάλωσης φυτών όπως άλφαλφα, τριφυλλιού και υγρού γρασιδιού, τα οποία μπορούν να γίνουν φορείς μικροβίων.[23] Στα τέλη του Μαίου του 2015 τα Ηνωμένα Έθνη μέσω της αντίστοιχης υπηρεσίας τους ανακοίνωσαν πως η επιδημία έληξε.[24] Η θνησιμότητα στη συγκεκριμένη τάξη συχνά εξαρτάται και από επιπλοκές του τοκετού.[7] Διεθνείς συμβάσεις Οι διακρατικές συμφωνίες όπως η Σύμβαση για τα Μεταναστευτικά Είδη Άγριων Ζώων ή αλλιώς η Σύμβαση της Βόννης και το Μνημόνιο Κατανόησης για την Αντιλόπη Σάιγκατέθηκαν σε ισχύ τον Σεπτέμβριο του 2006,[25] με στόχο την αποκατάσταση των πληθυσμών του είδους και την καταπολέμηση της θανάτωσης των ζώων μέσω της παράνομης εμπορικής εκμετάλλευσης. Ζωολογικοί κήποι Ο ζωολογικός κήπος της Μόσχας στη Ρωσία και το φυσικό καταφύγιο Ασκάνια Νόβα στην Ουκρανία διαθέτουν αντιλόπες σάιγκα,[26] ενώ οι ζωολογικοί κήποι της Κολωνίας στη Γερμανία και του Σαν Ντιέγκο στις ΗΠΑ είχαν, κατά το παρελθόν. πηγή: βικιπαίδεια