Το θέμα επιμελήθηκε η μαθήτρια της Ομάδας Περιβαλλοντικής Αγωγής Xριστίνα Αλεξοπούλου, του τμήματος Γ1. Τόπος όπου η φύση, η πνευματικότητα και η παράδοση συνυπάρχουν σε όλο τους το μεγαλείο. Εκπληκτικά ορεινά τοπία και δάση, τα επιβλητικά Μετέωρα με τα ξακουστά τους μοναστήρια, χωριά ριζωμένα σε καταπράσινες πλαγιές, πόλεις με ιστορία και φιλόξενοι άνθρωποι. Ένας ανεξάντλητος φυσικός και πολιτιστικός πλούτος, που προσφέρει τη δυνατότητα για αμέτρητες επιλογές και δραστηριότητες. Ο Νομός Τρικάλων είναι ο προορισμός που μπορεί να κάνει τις διακοπές μια αξέχαστη εμπειρία. ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ ΠΙΝΔΟΣ Η Πίνδος είναι αναμφισβήτητα από τα ομορφότερα φυσικά στολίδια της χώρας μας. Επιβλητικό και πανέμορφο τοπίο, με σπάνια αγριολούλουδα να φυτρώνουν σε αφθονία, με το πλουσιότερο δάσος σε έλατα και τον Αχελώο ποταμό να κυλά ανάμεσά τους. Ο Ληθαίος ποταμός Τα Τρίκαλα χρωστούν κατά πολύ τη σημερινή τους ομορφιά στο γραφικό ποτάμι του Ληθαίου, που διασχίζει την πόλη διαγωνίως από τη ΒΔ έως την ΝΑ άκρη της. Οι δύο όχθες του συνδέονται με πολλές γέφυρες, με πιο σημαντική και όμορφη την κεντρική. Αυτή κατασκευάστηκε το 1886 στη Γαλλία από Γάλλους μηχανικούς και είναι μεταλλική ( πρόσφατα έγιναν εργασίες συντηρήσεις). Η κοίτη του Ληθαίου έχει διαμορφωθεί και εξωραϊστεί τα τελευταία χρόνια. Τις όχθες του στολίζουν πανύψηλα πλατάνια, πεύκα, αγριοκαστανιές κ.α., που σε συνδυασμό με τα δέντρα των γύρω πλατειών, δημιουργούν ένα μεγάλο και μοναδικό πνεύμονα πρασίνου στο κέντρο της πόλης και παρέχουν άφθονο ίσκιο στους Τρικαλινούς, αλλά και στους πολυπληθείς επισκέπτες της πόλης. Ο Ληθαίος, σύμφωνα με τη Μυθολογία, είναι ο ποταμός της Λήθης. Το Βαρούσι Ξεχωριστή θέση στην πόλη των Τρικάλων έχει η παλιά και παραδοσιακή συνοικία Βαρούσι, η οποία εκτείνεται κατά μήκος της ανατολικής πλευράς του Φρουρίου, από το ύψος της οδού Σαράφη έως τις ΝΑ παρυφές του λόφου του Προφήτη Ηλία και δυτικά των οδών Νικοτσαρά και Ματαραγκιώτου. Παλαιότερα το Βαρούσι ήταν η αρχοντογειτονιά των Τρικάλων. Τα παλιά βαρουσιώτικα σπίτια, κτισμένα μεταξύ 17ου και 19ου αιώνα, είναι φτιαγμένα κατά βάση με ξυλεία και καλαμωτές, σοβά ή πλίνθους στα διάκενα, σοβατισμένα και βαμένα με διάφορα χρώματα. Οι στενοί δρόμοι, πάνω από τους οποίους εξέχουν τα σαχνισιά των σπιτιών,προσδίδουν γραφικότητα στη συνοικία. Εδώ βρίσκονται οι περοσσότερες και παλαιότερες εκκλησίες των Τρικάλων. Το Φρούριο Στα βόρεια της πόλης και πάνω στον ακρότατο λόφο του ορεινού βραχίωνα των Χασίων, δεσπόζει με τον επιβλητικό του όγκο, βουβό και αγέρωχο, το μεσαιωνικό φρούριό της. Το αρχαίο φρούριο, το οποίο υπέστη πολλές καταστροφές, ανακαινίστηκε τον 6ο μ.Χ. αιώνα, απί αυτοκράτορος Ιουστινιανού. Τελευταία επισκευάστηκε από τους Τούρκους μετά τις θεσσαλικές επαναστάσεις του 1854 και 1878. Μέσα στον περίβολο του Φρουρίου υπήρχαν οι βυζαντινές εκκλησίες του αρχάγγελου Μιχαήλ και της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Στο 3ο και υψηλότερο διάζωμα του Φρουρίου κατέληγε υπόγειο υδραγωγείο, το οποίο ξεκινούσε από την Καλαμπάκα. Στην ανατολική πλευρά του υπήρχε από την εποχή της Τουρκοκρατίας ο πύργος του ρολογιού της πόλης. Στη θέση του το 1936, κατασκευάστηκε άλλος,που έχει ύψος 33 μ. Στο δεύτερο διάζωμα υπάρχει υπαίθριο θέατρο, στο οποίο δίνονται παραστάσεις και συναυλίες. Το Ασκληπιείο της Τρίκκης Σύμφωνα με μαρτυρίες πολλών αρχαίων συγγραφέων, από την αρχαία Τρίκκη καταγόταν ο θεός της ιατρικής Ασκληπιόςκαι σε αυτή υπήρχε το αρχαιότερο Ασκληπιείο (θεραπευτήριο). Κατά τον Στράβωνα (9.5.17) “Έτερος δ’εστί Ληθαίος ποταμός ο περί Τρίκκην, εφ’ώ ο Ασκληπιός γεννηθήναι λέγεται”, ενώ ο Ηρώνδας (ΙΙ,97 και IV,1) αναφερόμενος στη λατρεία του Ασκληπιού στην Κω γράφει: “Χωσκληπιός Κως ήλθεν ενθάδ’εκ Τρίκκης”. Στις ανασκαφές που έγιναν κατά καιρούς, ανατολικά του μητροπολιτικού ναού του Αγ. Νικολάου, ήρθαν στο φως: Λείψανα πολύ παλιότερα της κλασικής εποχής, Ρωμαϊκός λουτρώνας διαστάσεων 40,50Χ30.50 μ. του 3ου αι. μ.Χ., Ελληνιστική στοά, η οποία απλώνεται σε όλη την έκταση του αρχαιολογικού χώρου. Επιβλητικό ελληνιστικό κτίριο με θαυμάσια ψηφιδωτά δάπεδα των ρωμαϊκών χρόνων. Το τζαμί του Οσμάν Σαχ (Κουρσούμ) Στα Τρίκαλα διατηρείται έως σήμερα (επισκευάστηκε πρόσφατα) ένα από τα καλύτερα τεμένη που υπάρχουν στην Ελλάδα. Πρόκειται για το τζαμί του Οσμάν Σαχ, που είναι περισσότερο γνωστό ως Κουρσούμ τζαμί. Ο Οσμάν Σαχ Μπέη ή Καρά Οσμάν Πασά ήταν γιος του Μουσταφά Πασά (+1525/6), ο οποίος είχε παντρευτεί την κόρη του σουλτάνου. Ο Οσμάν Σαχ βρέθηκε εξόριστος στα Τρίκαλα, όπου έκτισε το θαυμάσιο αυτό τζαμί και το προίκησε με εκατοντάδες αγαθοεργά ιδρύματα. Σύμφωνα με μαρτυρία του ποιητή Μουσταφά Σαή Τσελεμπή, το τζαμί αυτό έκτισε ο μεγάλος αρχιτέκτονας Σινάν, ελληνικής καταγωγής και είναι το μοναδικό έργο του που βρίσκεται σε ελληνικό έδαφος. Οι διαστάσεις του είναι 21,32Χ21,38 μ., ενώ η κορυφή του τρούλου απέχει από το έδαφος 22,50 μ. Ο θόλος του έχει διάμετρο 18 μ. και είναι μολυβοσκεπασμένος (κουρσούν καπλαμτίς, στα τούρκικα, από όπου προήλθε και η ονομασία του). Η τοιχοποιία του αποτελείται από εναλασσόμενες στρώσεις ορθογωνισμένων πωρολίθων, ανάμεσα στις οποίες μεσολαβεί ζώνη τριών ερυθρών πλίνθων. Ο Εβλιγιά Τσελεμπή γράφει ότι “όμοιό του σε άλλη χώρα δεν υπάρχει... Είναι ένα κτίριο γεμάτο φως, κομψό, πλούσιο, λαμπρό, ένα τζαμί ευχάριστο, χαριτωμένο, παραδειγματικό”. Κτίστικε στα μέσα περίπου του 16ου αιώνα. Νοτίως του τζαμιού βρίσκεται ο κομψός τουρμπές (=μαυσωλείο) του Οσμάν Σαχ (+1567-8), του οποίου η κάτοψη είναι οκταγωνική. Η λαϊκή Αγορά και το ετήσιο Παζάρι Στο κέντρο των Τρικάλων γίνεται από πολύ παλιά (κάθε Δευτέρα) η λαϊκή αγορά της πόλης. Στο δευτεριάτικο παζάρι έρχονται οι αγρότες των κοντινών συνοικισμών και χωριών και πωλούν τα προϊόντα τους, κυρίως οπωροκηπευτικά, φρέσκα αυγά, κοτόπουλα κ.α. Η μεγάλη εμποροπανήγυρη των Τρικάλων (το Τρικαλινό παζάρι) γίνεται κάθε χρόνο μεταξύ 14-21 Σεπτεμβρίου. Είναι από τα μεγαλύτερα και αρχαιότερα παζάρια της χώρας. Τα Φρούρια στον Ίταμο Σε δύο κορυφές του βουνού Ίταμος, ΝΔ της Πύλης, σώζονται τα ερείπια δύο φρουρίων των ελληνιστικών χρόνων. Από αυτά ελέγχονταν όλα τα περάσματα των Αγράφων και της Πίνδου. Τα εν λόγω φρούρια κατελήφθησαν από τον Φίλιππο Ε’ της Μακεδονίας το 189 π.Χ. και καταστράφηκαν από τον Ιούλιο Καίσαρα το 46 π.Χ. Στην περιοχή αυτή τοποθετείται η αρχαία πόλη Αθήναιον. Η Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Γκούρας Είναι γυναικεία, κτισμένη πάνω από την Πύλη στο όρος Ίταμος και σε υψόμετρο 640μ. Η θέα από το μοναστήρι είναι μοναδική. Η μονή ιδρύθηκε το 1743 λεηλατήθηκε ή κάηκε κατ’ επανάληψιν (1770, 1823, 1854, 1878, 1943). Τη σημερινή της μορφή άρχισε να παίρνει το 1961. Η Παναγία των Μεγάλων Πυλών Απέναντι από την Πύλη, στον συνοικισμό της Πόρτα-Παναγιάς βρίσκεται ο ονομαστός ομώνυμος βυζαντινός ναός, ο οποίος παλαιότερα αποτελούσε το καθολικό σταυροπηγιακής μονής, η οποία έφερε το όνομα της Ακαταμαχήτου Θεοτόκου. Αυτή διαλύθηκε στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Ο ναός κτίστηκε το 1283 από τον σεβαστοκράτορα Ιωάννη Άγγελο Κομνηνό Δούκα, νόθο γιο του δεσπότη της Ηπείρου Μιχαήλ Β’ Δούκα. Αποτελείται από τον κυρίως ναό και τον μεταγενέστερο (κατ’άλλους προγενέστερο) εξωνάρθηκα. ΓΕΦΥΡΕΣ Επί του Πορταϊκού ποταμού, στο ύψος της Πύλης, υπάρχουν, κοντά η μία στην άλλη, τέσσερις γέφυρες διαφορετικών εποχών (1514 έως 1981) και διαφορετικής τεχνικής (πέτρινη τοξωτή, δύο από μπετόν, κρεμαστή). Η τοξοτή γέφυρα. Βρίσκεται 1 χλμ. Περίπου δυτικά της Πύλης και έχει κτιστεί το 1514 από τον Άγιο Βησσαρίωνα. Η γέφυρα αυτή ήταν η μοναδική ως το 1936, που συνέδεε τον κάμπο με την περιοχή του Ασπροποτάμου. Είναι μονότοξη με μήκος 67 μ., πλάτος 2,05 μ., μέγιστο ύψος 30,50 μ. και ύψος στηθαίων 0,70 μ. Η γέφυρα Κονδύλη. Οι ανάγκες της εποχής οδήγησαν στην κατασκευή νέας γέφυρας για την αμαξιτή σύνδεση των Τρικάλων με τα ορεινά χωριά. Έτσι 1 χλμ. δυτικότερα της παλιάς τοξωτής γέφυρας κατασκευάστηκε μια νέα, σύγχρονη για την εποχή εκείνη, από μπετόν. Η κατασκευή της άρχισε τον Νοέμβριο του 1934 και τελείωσε τον Ιούνιο του 1936. Η γέφυρα αυτή , που μοιάζει με σαϊτα, έχει μήκος 45,30μ., πλάτος 6μ. και ύψος 22μ. Στις 9 Ιουνίου 1943 οι αντάρτες, για να παρεμποδίσουν τα μηχανοκίνητα κατοχικά στρατεύματα, ανατίναξαν το αρριστερό της βάθρο. Η γέφυρα έπεσε χωρίς να σπάσει. Αργότερα ανασηκώθηκε και αποκαταστήθηκε στην αρχική της θέση, όπου παραμένει έως σήμερα και εξυπηρετεί την επικοινωνία με τα χωριά της Πίνδου, αλλά και την Άρτα. Η γέφυρα Γκίκα. Κατασκευάστηκε το 1960-61 από οπλισμένο σκυρόδεμα και εξυπηρετεί μέχρι σήμερα πολλά χωριά στα ριζά του Κόζιακα. Έχει μήκος 170μ. Η κρεμαστή πεζογέφυρα. Κατασκευάστηκε το 1981 για την εξυπηρέτηση των κατοίκων του συνοικισμού της Πόρτα-Παναγιάς, αλλά και των επισκεπτών της ομώνυμης βυζαντινής εκκλησίας. Έχει μήκος 120μ. και στηρίζεται σε δύο πυλώνες ύψους 16μ. Η ανάρτηση του καταστρώματος γίνεται με ευθύγραμμα προτεταμένα καλώδια και είναι η πρώτη γέφυρα στην Ελλάδα που κατασκευάστηκε με αυτή την τεχνική. Το πλάτος της είναι 2μ. και ύψος από την κοίτη του ποταμού 7μ. Το μεσαιωνικό Φρούριο, στο κέντρο της πόλης. Το φρούριο πιθανολογείται ότι χτίστηκε την κλασσική εποχή, στην ακρόπολη της αρχαίας Τρίκκης. Υπέστη ωστόσο πολλές αλλαγές, μέχρι τον 6ο αιώνα, οπότε και ανακαινίστηκε από τον Ιουστινιανό. Σήμερα φιλοξενεί το χαρακτηριστικό ρολόι, ύψους 33 μέτρων, που κατασκευάστηκε το 1936, αλλά και υπαίθριο θέατρο και δημοτικούς χώρους αναψυχής. Μαθήτρια Αλεξοπούλου Χριστίνα-Θεοδώρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου