Η λίμνη Βιστωνίδα

Το θέμα επιμελήθηκε η μαθήτρια της ομάδας, Περιβαλλοντικής Αγωγής, Ευδοκία Ταντσίνη του τμήματος Γ5

Η λίμνη Βιστωνίδα ή λίμνη Μπουρού (παλαιότερη ονομασία που χρησιμοποιείται και σήμερα) ή Μπουρού Γκιόλ (ονομασία στα Τουρκικά την οποία έφερε επί οθωμανικής περιόδου) είναι λιμνοθάλασσα της Ελλάδας, στα σύνορα μεταξύ Νομού Ξάνθης και Ροδόπης και ο υγροβιότοπός της προστατεύεται από τη σύμβαση Ραμσάρ. Η ονομασία της προέρχεται από την αρχαία ονομασία της περιοχής, αλλά και πόλης της Βιστονίας, ή Βιστωνίας, που ίδρυσε ο μυθικός Βίστων, όπου διέμεναν οι Βίστονες. Είναι η τέταρτη μεγαλύτερη λίμνη της Ελλάδας, συνολικής έκτασης 45 τ.χλμ με μέγιστο μήκος 12,5 χλμ. και μέγιστο πλάτος 7 χλμ.. Στη λίμνη αυτή εκβάλουν τρεις μικροί ποταμοί που την τροφοδοτούν με νερό. Το μέσο βάθος υπολογίζεται στα 4 μέτρα. Η λίμνη συνδέεται με την θάλασσα, τον Βιστωνικό Κόλπο, (ή Πόρτο Λάγους), μέσω στενών καναλιών και λόγω του θαλασσινού νερού που εισέρχεται στην λίμνη το νερό της παρουσιάζει μεταβολές αλατότητας. Τα αβαθή ύδατά της προσφέρονται για ιχθυοτροφικές δραστηριότητες, με την εκμετάλλευση των μετακινήσεων των ψαριών από και προς το εσωτερικό της κυρίως για πολλαπλασιασμό. Έτσι πέριξ των καναλιών σύνδεσης της λίμνης με τη θάλασσα έχουν αναπτυχθεί σπουδαίες παραλίμνιες ιχθυοτροφικές δραστηριότητες με ιστορικές καταβολές, από τους κατοίκους της περιοχής. Η λίμνη περιβάλλεται από καλαμιώνες ,έχει ζώνες αρμυρικιών, αλίπεδα, παραποτάμια δάση καθώς και λίμνες με γλυκό νερό και υγρά λιβάδια. Στη λίμνη έχουν καταγραφεί 227 είδη πουλιών μερικά από τα οποία ιδιαίτερα σπάνια όπως το κεφαλούδι, η λαγγόνα και η νανόχηνα. Η Ελλάδα μετά την επικύρωση της συνθήκης Ραμσάρ, (ΝΔ 191/1974), περιέλαβε τον υδροβιότοπο της Βιστωνίδας στον κατάλογο δίκτυο Natura 2000, των προστατευομένων οικοτόπων και υγροβιοτόπων της χώρας μαζί με τα είδη χλωρίδας και πανίδας αυτών. Το ιδιοκτησιακό καθεστώς του χώρου αυτού προβάλλεται ως ιδιαίτερα προβληματικό λόγω αφενός των πραγματικών αδυναμιών του ακριβούς προσδιορισμού του και αφετέρου ένεκα διαφόρων παραλείψεων. Εν προκειμένω υπάρχει ένας αριθμός (23) αυτοκρατορικών χρυσόβουλων και σιγιλλίων που ανάγονται από την εποχή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, (από το έτος 1100 και πιο σύγχρονα) που φυλάσσονται στο Άγιο Όρος, καταμαρτυρούν ιδιαίτερα προνόμια επ' αυτού της Ι. Μονής Βατοπεδίου του Αγίου Όρους. Με το πέρασμα όμως των αιώνων ο εν λόγω χώρος έχει υποστεί τόσες πολλές γεωμορφολογικές μεταβολές που πολλά προσδιοριστικά σημεία των παραπάνω χρυσόβουλων είναι αδύνατον σήμερα να εντοπιστούν, εκτός του γεγονότος της μεταβολής που έχει υποστεί η κυρία λεκάνη της λίμνης ένεκα των προσχώσεων των ποταμών που εκβάλουν σ΄ αυτή αναδεικνυόμενες σήμερα και ως παρόχθιες περιοχές, ή κάποιου τμήματος αυτών. Ένα επιπρόσθετο στοιχείο στην υπόθεση, είναι η προβληματικότητα που παρουσιάζουν εννοιολογικά οι διάφοροι χαρακτηρισμοί που εξετάζονται με διαφορετική νομοθεσία έκαστος π.χ. λίμνη, λιμνοθάλασσα, νησίδες, παρόχθιες περιοχές, μετόχια κ.λπ. Για παράδειγμα στη λίμνη δεν παρέχεται αποκλειστικό δικαίωμα χρήσης, σε αντίθεση με τη λιμνοθάλασσα, ή η πρώτη έχει μόνο όχθη, ενώ η δεύτερη πιθανώς και ζώνη παραλίας, ή ακόμα που μπορεί να ταυτίζεται η ακτή, εσωτερικά ως όχθη και εξωτερικά ως τμήμα παραλίας, όπως ομοίως επί νησίδων αμφοτέρων (λιμνών, λιμνοθαλασσών). Κατά τον Αστικό Κώδικα, άρθρο 967 έτερα πράγματα κοινής χρήσης, συγκατελεγόμενα εις την ποταμίαν δημοσίαν κτήσιν, είναι «αι όχθαι των πλευσίμων ποταμών και αι μεγάλαι λίμναι μετά των οχθών αυτών» Παρά ταύτα εξετάζοντας τη σκοπιμότητα της έκδοσης των συγκεκριμένων χρυσόβουλων και σιγιλλίων καθίσταται εμφανές ότι στόχος αυτών δεν ήταν κανείς άλλος πλην της εκμετάλλευσης της λιμνοθάλασσας ,γεγονός που πιστοποιεί ταυτόχρονα τόσο τον χαρακτήρα αυτής "λιμνοθάλασσας" όσο και την από αιώνων αλιευτική δραστηριότητα σ΄ αυτήν των γηγενών κατοίκων της περιοχής. H σκοπιμότητα αυτή αναγνωρίστηκε τελικά από το Ελληνικό Δημόσιο και έγινε σεβαστή, όπως αποδείχθηκε, στην με αριθμ. 2343/4 Μαΐου 1930 σύμβαση μεταξύ αυτού και της Μονής Βατοπεδίου όπου η ιχθυοτροφική καλλιέργεια, η εκμετάλλευση και η εμπορία των εξ αυτής παραγομένων στη λιμνοθάλασσα Βιστωνίδα παραχωρήθηκαν στην εν λόγω Μονή, διατηρουμένου κάθε άλλου δικαιώματος του χώρου υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου. Πηγές: http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%AF%CE%BC%CE%BD%CE%B7_%CE%92%CE%B9%CF%83%CF%84%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B4%CE%B1