Καλλιέργεια φυκιών για την προστασία του περιβάλλοντος

Το θέμα επιμελήθηκε η μαθήτρια της ομάδας Περιβαλλοντικής αγωγής Γραμματή Ευαγγελία, του τμήματος Β1 Στη νοτιοδυτική ακτή της Ιρλανδίας, μια ομάδα επιστημόνων διαθέτει μια πρωτότυπη υποθαλάσσια φάρμα. Τα άλγη, όπως ονομάζεται η ποικιλία των φυκιών, που καλλιεργούν εδώ και λίγους μήνες, έχουν μετατραπεί σε μια εντυπωσιακή υποβρύχια φυτεία. Η καλλιέργεια φυκιών γίνεται ολοένα και πιο δημοφιλής, καθώς η ζήτηση τους, στους τομείς της υγείας και των τροφίμων, αυξάνεται. Το συγκεκριμένο ευρωπαϊκό ερευνητικό πρόγραμμα μελετάει τις δυνατότητες χρήσης της συγκεκριμένης ποικιλίας φυκιών για την παραγωγή βιοκαυσίμων. «Τα φύκια δεν χρειάζονται λίπασμα. Δεν καταλαμβάνουν εκτάσεις που χρησιμοποιούνται για την καλλιέργεια φυτών, τα οποία προορίζονται για να καλύπτουν διατροφικές ανάγκες. Παράλληλα, αναπτύσσονται πολύ γρήγορα. Ωριμάζουν σε μόλις έξι μήνες», αναφέρει η Τζούλι Μαγκουάιρ, συντονίστρια του προγράμματος MABFUEL. Ορισμένα είδη φυκιών περιέχουν σάκχαρα χρήσιμα για την παραγωγή βιοαιθανόλης. Άλλα πάλι, διαθέτουν υψηλή περιεκτικότητα σε υδρογονάνθρακες, που μπορούν, με την κατάλληλη επεξεργασία, να μετατραπούν σε βιοντίζελ. Στόχος των ερευνητών είναι να βελτιώσουν μέσω της γενετικής μηχανικής, την απόδοση των φυκιών, ώστε το τελικό προϊόν να έχει ανταγωνιστική τιμή στην αγορά. Παράλληλα, μελετούν τα μικροάλγη, τους μονοκύτταρους οργανισμούς, που όταν καλλιεργούνται σε βιοαντιδραστήρες, συσσωρεύουν τάχιστα μεγάλες ποσότητες υδρογονανθράκων. «Μπορεί να παράξει από 7 έως 31 φορές περισσότερο πετρέλαιο από ότι η καλύτερη επίγεια καλλιέργεια. Σε αυτό συγκλίνουν όλες οι μελέτες. Υπάρχουν πολλά ακόμα να γίνουν, αλλά πριν από δέκα χρόνια, ο κόσμος θα γελούσε, αν κανείς πρότεινε να βάζουμε πετρέλαιο από φύκια στο αυτοκίνητό μας», υποστηρίζει η Μαγκουάιρ. Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι η συγκομιδή των υδρογονανθράκων, που περιέχουν τα φύκια. Στο εργαστήριο, οι επιστήμονες επεξεργάζονται τα αποξηραμένα άλγη με διαλύτες, που επιτρέπουν την απελευθέρωση των ελαίων. Το υψηλό κόστος της μεθόδου ωστόσο δεν επιτρέπει την μαζική παραγωγή. Ένα εργοστάσιο στην Ιρλανδία παράγει 30 τόνους βιοκαυσίμου το χρόνο, μέσω της ανακύκλωσης του μαγειρικού λαδιού και των ζωικών και άλλων λιπαρών. Το βιοκαύσιμο αναμιγνύεται με ορυκτό καύσιμο, καθιστώντας την χρήση του πιο φιλική προς το περιβάλλον. Στο εργαστήριο τα δείγματα πετρελαίου από άλγη περνούν από αυστηρό έλεγχο ποιότητας. Η πρόσβαση σε μια νέα μορφή καύσιμης ύλης σε ανταγωνιστική τιμή, ανοίγει νέους ορίζοντες στην αναδυόμενη αγορά παραγωγής βιοκαυσίμου. Τα άλγη καλλιεργούνται παντού, με την προϋπόθεση να υπάρχει αρκετό ηλιακό φως, νερό και διοξείδιο του άνθρακα. Βελτιώνουν την ποιότητα του αέρα, απορροφώντας το διοξείδιο του άνθρακα, και μειώνουν τις αρνητικές συνέπειες των ιχθυοκαλλιεργειών, φιλτράροντας τα περισσεύματα των τροφών που μολύνουν το νερό. «Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις από την καλλιέργεια φυκιών είναι ευεργετικές. Δεν ισχυρίζομαι ότι η θάλασσα θα καθαρίσει πλήρως, αλλά σίγουρα βοηθούν στον καθαρισμό των περισσευμάτων από τις τροφές. Παρομοιάζω τα φύκια με ένα είδος σφουγγαρίστρας. Μια σφουγγαρίστρα για τα υπολείμματα τροφών» τονίζει η Φρέντι Ο’ Μαχόνι, θαλάσσια βιολόγος. Η καλλιέργεια και συγκομιδή αλγών είναι ίσως ο μοναδικός βιώσιμος τρόπος για την αντικατάσταση της χρήσης των ορυκτών καυσίμων. Οι επενδύσεις μεγάλων εταιρειών στην έρευνα δείχνουν ότι στο άμεσο μέλλον τα άλγη θα αποτελέσουν μια αξιόπιστη εναλλακτική για το πετρέλαιο. Ωστόσο, απομένει ακόμα αρκετός δρόμος να διανυθεί, προκειμένου η λύση αυτή να γίνει οικονομικά και τεχνικά αποδεκτή. πηγή: gr.euronews.com/2013/05/27/seaweed-sea-fuel/